Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis; Duo Reges: constructio interrete. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Bestiarum vero nullum iudicium puto. Sed ego in hoc resisto;

Cur, nisi quod turpis oratio est? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Equidem, sed audistine modo de Carneade? Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.

Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit. Numquam hoc ita defendit Epicurus neque Metrodorus aut quisquam eorum, qui aut saperet aliquid aut ista didicisset. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Proclivi currit oratio. Cave putes quicquam esse verius. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;

Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me.