Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Est, ut dicis, inquam. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Duo Reges: constructio interrete. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.

Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Is es profecto tu. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Tria genera bonorum;

Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Hoc non est positum in nostra actione.

Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.